De Belair X 6-12 City Slicker: een camera voor verrassingen en serieuze plaatjes

Toen de Belair X 6-12 vorig jaar werd geïntroduceerd, was ik heel enthousiast. Een middenformaat camera met 6×12cm negatieven en automatische belichting voor een redelijke prijs, dat klinkt veelbelovend! Lees verder voor mijn foto’s, ervaringen en tips.

Ik had genoeg Piggies verzameld om de *Belair X 6-12 City Slicker* te bestellen voor onze vakantie naar Italië vorig jaar en slaagde erin om net voordat we vertrokken een proefrolletje in zwart-wit vol te schieten en te ontwikkelen. Om 12 opnamen te krijgen op een rolfilm, begon ik in het klassieke vierkante middenformaat met het 6 × 6 masker. Ik gebruikte een 100 ISO film van Lomography en was behoorlijk tevreden over de resultaten: vrij scherpe en correct belichte foto’s.

Maar je moet bewust zijn van de beperkingen van de Belair om goede resultaten met de automatische belichting te krijgen. De snelste sluitertijd is slechts 1/125 seconde, en als vuistregel moet je sluitertijd niet veel lager zijn dan de brandpuntsafstand van de lens om een scherpe foto te schieten. Met de standaard 58 en 90mm ​​lenzen die je bij de Belair krijgt, geeft dit je wat beperking in je filmkeuze.

Op basis van de Sunny 16 regel, zou je met een 100 ISO film een goede belichting krijgen met diafragma f16 in de zon: sluitertijd = 1 / ISO = ca. 1/100s, wat mooi tussen de hiervoor genoemde beperkingen in valt. Als het bewolkt is, kun je diafragma f8 gebruiken en de Belair kiest ongeveer dezelfde sluitertijd.

Bij het gebruik van ISO 400 film of hoger, loop je vrij snel tegen de beperkingen van de sluitertijd aan, wat resulteert in overbelichte foto’s. Dus ik zou ISO 100 of 160 film aanraden voor normaal gebruik (de ISO-knop op 200 ISO voor 160 film of op 100 als het een verlopen film is), en het gebruik van ISO 400 of hoger in echt somber weer of in de avond.

Je moet ook beseffen dat vooral met diafragma f8 de Depth of Field (DoF) vrij beperkt is, dus je moet de juiste afstand vrij nauwkeurig instellen. Dit is vooral belangrijk als je portretten schiet met de 90mm lens en de beste scherpte wilt voor je onderwerp. Maar gelukkig heeft de handleiding een diagram dat dit verduidelijkt en je wat hulp geeft.

Houd je deze tips in je gedachten, dan kun je best aardige foto’s schieten met de Belair camera, en vooral het 6×12 formaat kan prachtige platen opleveren. Maar hoe werkt de camera in de praktijk? Het klapmechanisme is redelijk stevig, maar je moet de camera goed met twee handen vasthouden om bewegingsonscherpte te voorkomen. Wanneer je je linkerhand onder de camera houdt, dan kun je het voorste deel ondersteunen en de sluiter bedienen met je rechterhand.

Wanneer de camera is ingeklapt is hij redelijk draagbaar, maar met de balg uitgeklapt wordt hij aardig groot. Dus ik al liep al een krasje op mijn groothoeklens op bij het beklimmen van een nauwe stadstoren in Sienna. De lensdoppen helpen hier niet echt bij, want die hebben de neiging om vrij gemakkelijk van de lens te vallen.

Waarschijnlijk wil je de Belair in een cameratas meenemen, vooral als je ook de tweede lens en de zoeker wilt meebrengen. Hierdoor kun je ook wat extra film meenemen, want met 6 foto’s in het 6 × 12-formaat zijn je middenformaat rollen razendsnel vol.

De zoekers hebben een beetje last van een afwijking ten opzichte van de lens (parallax vertekening), dus ik kwam terug van vakantie met een flink aantal foto’s waar de top van de kerktorens of andere hoge onderwerpen niet helemaal op de foto stond, terwijl ik ze wel in beeld had bij het maken van de foto. Dus je moet misschien een beetje hoger richten dan wat je in de zoeker ziet.

Dit alles maakt de Belair niet zozeer een snapshot camera zoals de *LC-A+*, maar een camera die meer bewust meot worden gebruikt. Dit maakt het ook minder een echte Lomo-camera waarmee je kunt richten en klikken zonder na te denken. Maar de fotokwaliteit is ook voor de wat meer serieuze middenformaat fotografen, vooral in combinatie met de glazen *Belairgon lenzen*: //shop.lomography.com/cameras/belair-cameras/belairgon-lens-kit.

Ik vind de geheel zwart en plastic *City Slicker* een voldoende robuust en goed uitziende (maar niet flashy) camera, ook in combinatie met de 35mm achterwand of de nieuwe Instant Back. De andere Belair edities hebben een gedeeltelijk metalen behuizing, die wellicht wat steviger is en ook meer de aandacht trekt.

De 35mm achterwand, die ik apart heb gereviewd is een leuke en betaalbare aanvulling op de Belair, vooral als je hem koopt als een bundel. Hiermee kun je goedkopere 35mm film gebruiken en behoorlijk weidse panorama’s met ‘sprockets’ schieten.

Mijn ervaringen samenvattend; de Belair is een mooie camera die je goede resultaten kan geven, zolang je je bewust bent van de beperkingen en weet hoe er mee om te gaan. Door de introductie van deze middenformaat camera met het 6×12 formaat voor een redelijke prijs heeft Lomography stappen gemaakt op weg naar meer serieuze analoge fotografen, terwijl de Belair nog voldoende verrassingen biedt (zowel positief als negatief) voor de Lomo gebruikers. Omdat ik me in beide groepen thuisvoel, ben ik best blij met deze camera!

written by wesco on 2014-10-03 #gear #medium-format #120 #review #reala #italy #velvia #requested-post #belair-x-6-12
translated by Wessel de Haas