LomoAmigo Max Zorn: Over tape, lantaarnpalen en schieten met de La Sardina

“Blootstellen aan het licht is als magie. Of het nu gaat om een rol film of een rol plakband, uiteindelijk zijn het allebei vrij saaie bruine tubes als je er geen licht op laat komen. Toch?” De nieuwste Lomo Amigo is Max Zorn. Een toegewijde analoge artiest die zijn leven in de afgelopen maanden vastlegde met een La Sardina. Een interessante gast met een eveneens interessant verhaal.

Credits: maxzorn

Naam – Max Zorn
Stad – Amsterdam
Land – Nederland
Websitewww.maxzorn.com
LomoHomemaxzorn

Vertel! Wie ben je, wat doe je en beleg je daar ook je brood mee?
Als ik een visitekaartje had stond er ‘straatkunstenaar’ op. Of ‘die gast met dat plakband’. Klopt allebei, maar ja, dat zet je toch niet op een kaartje?

Als straatversierder werk ik niet met stencils of spuitbussen, maar met bruin inpaktape. Dat kleverige spul dat je gebruikt om dozen voor verzending dicht te plakken. Als ik een werk af heb hang ik het aan een straatlantaarn ergens in de wereld. Als je het zo leest is het nogal wazig, daarom hieronder een filmpje, dat doet het altijd beter qua uitleg:

Creëren is voor mij een voltijdbaan. Dat heeft voor- en nadelen. Het grootste deel van de dag ben ik met plakband op ramen in de weer, maar ik reis ook enorm veel en in de avonden zoek ik de perfecte lantaarnpaal voor mijn werk. Ik plan objecten, bereid exposities voor en breng tijd door met mijn vrienden. Bier drinken hoort ook bij mijn werk.

Of ik er brood mee beleg? Nou ja, het is voldoende om mijn voorraad mee aan te vullen en af en toe koop ik een biertje.

Hoe lang ben je al lomograaf? En hoe kijk jij tegen lomografie aan?
Ik ben er eigenlijk heel geleidelijk in gegleden. Stiekem ben ik een drama als het om foto’s gaat. Mensen denken al snel dat visuele kunstenaars altijd gevoel hebben voor compositie, maar dat is niet zo. Alle foto’s waarbij ik vooraf dacht ‘dit wordt dé foto’ waren in werkelijkheid totaal kak. En de foto’s waar ik niets van verwachtte werden juist briljant. Mijn talent ligt toch echt bij plakband, maar ik blijf lekker bezig met film, het is gewoon leuk om te doen.

Credits: maxzorn

Je normale ‘plakband werk’ is 100% analoog, hoe zie jij de link tussen je werk en analoge fotografie?
Het is allebei vallen en opstaan. Mijn kunst heeft als voordeel dat ik zaken die ik niet mooi vind er af kan pulken en opnieuw op kan plakken. Met de camera moet je echt het moment vastgrijpen in al zijn puurheid. Dat is iets wat ik met mijn kunst ook probeer, maar dan duurt het langer. In allebei de gevallen is het magische element het gebruik van licht. Een rolletje film en een rolletje plakband zijn wat dat betreft allebei enorm suf zonder dat er licht op valt.

Hoe ziet jouw gemiddelde dag er uit?
Als het een goede dag is dan sta ik op zodra de zon schijnt. Ik maak een klein plakbandje, boek een ticket naar mijn volgende bestemming en dan drink ik een bakje koffie op het dak. Vrienden komen langs, ik ga weer aan het werk met mijn plakband en al mijn vrienden houden een feestje in mijn keuken. Zo’n 7 uur later kom ik de keuken in voor een biertje en heb ik de illusie dat ik daarna wel weer aan het werk ga. De realiteit is dat ik me dan vaak bij mijn vrienden voeg.

Is het geen goede dag? Dan word ik wakker met een kater door één van die goede dagen. Dan moeten er drie bakken koffie in en kruip ik zo ongeveer naar mijn raam voor het volgende werk. Dat duurt dan ook verdomd lang en na twee uur heb ik mijn ritme vaak nog niet lekker te pakken. Vaak heb ik dan een paniekmoment. Wan er liggen ook nog 75 mailtjes op me te wachten, tien kunstwerken die niet af zijn en ik heb de avond ervoor waarschijnlijk veel te veel geld uitgegeven. En de zon is ook al op weg naar dromenland…

Credits: maxzorn

En je naam, – Max Zorn? Hoe zit dat?
In mijn paspoort staat Max Zorn – Max blijft beter plakken (haha, plakken…). Anonimiteit werkt gewoon een stuk beter.

Hoe vond je het om te schieten met de La Sardina en wat vonden je vrienden en fans van je analoge uitstap in filmland?
Iedereen vroeg zich af waar ik in vredesnaam mee rondliep. Ik heb uitgelegd dat het een analoge camera was en ging ervan uit dat mensen dat wel zouden begrijpen. Maar dat blijkt ook niet helemaal te kloppen… Door alle smartphones en tablets zijn woorden als ‘analoog’ een soort prehistorisch goed. Een camera als de La Sardina werkt verwarrend voor mensen. Net als een ietwat vreemde hond uitlaten is het een lollige manier om met mensen in gesprek te raken.

Wat is het meest memorabele moment dat je deelde met de La Sardina?
In Hong Kong deed ik een poging om te zwemmen met de camera op een dak. Dat bleek geen meesterlijk idee, al overleefde zowel de camera als ik het. In Londen opende ik acht biertjes met de camera en in Madrid is de La Sardina een paar meter wezen vliegen richting de grond vanaf een lantaarnpaal. Ik kwam er vlot achteraan geduikeld. Dat hebben we ook al overleefd, was met een digitale camera vast minder goed afgelopen.

Credits: maxzorn

Als er een soundtrack onder je foto’s moest, wat zou het dan zijn?
Mijn soundtrackje:

  1. Don´t stop me now (Queen)
  2. Street Life (Randy Crawford)
  3. Let´s stick together (Bob Dylan)

Wat staat er in de planning voor jou? Zijn er nog dingen waar je enorm naar uit kijkt en die wij in de gaten moeten houden?
Ik ben net terug uit de VS waar ik Shepard Fairey en allemaal andere briljante straatkunstenaars aan het werk heb gezien. Enorm inspirerend en zolang er licht (en tape) is heb ik zat te doen. Het plan is wel om een goede balans te vinden tussen mijn werk op straat en projecten als Stick Together (www.sticktogether.maxzorn.com) en exposities die binnen plaats vinden. Zo is er binnenkort in Parijs een show waarbij ik indoor een enorm en complex kunstwerk in elkaar ga plakken.

Heb je nog advies voor lomografen?
Niet nadenken, gewoon schieten. Je weet nooit wat je vast hebt gelegd en zelfs als ze niet zo briljant zijn als je hoopte zijn het nog altijd kleine raampjes terug naar het verleden. Het duurt even voor je het onder de knie hebt, maar het is enorm de moeite waard. Zoveel avonturen zijn er niet meer te beleven in onze moderne tijd immers.

Hij lijkt misschien op een simpel sardineblikje, maar de La Sardina barst van de geweldige functies! Hij schiet standaard 35mm film, heeft een fantastische groothoeklens en met zijn terugspoelknop kan je op elk moment zoveel frames als je wilt terug draaien. Kies je favoriet uit ons assortiment van plastic en metalen modellen en duik in een oceaan van analoge mogelijkheden met La Sardina!

written by mrmaart on 2013-01-03 #people #videos #lomo-amigo #tape #amigo #nl #netherlands #lampen #lomoamigo #nld #sardina #la-sardina #lasardina #max-zorn #plakband #lantaarnpaal #maxzorn

More Interesting Articles