Het is nooit eenzaam in de buitenwijken: een fotoverhaal van Octavio Garcia
Share TweetVerrassingen wachten op je in het volgende frame. Je moet die film gewoon blijven opwinden totdat je het einde van de rol bereikt. Bekijk deze prachtige en nostalgische scènes uit het visuele dagboek van Octavio Garcia.
Liefdevolle filmfotografie kan beide kanten op - moeilijk en ongelooflijk natuurlijk. Ongeacht de richting waarin je gaat, het is gemakkelijk om deze afbeeldingen van Octavio te waarderen. Je bent misschien niet de grootste fan van oldtimers, neonlichten en filmische frames, maar op de een of andere manier word je er plotseling een na een kijkje in zijn opnames. Er is iets hypnotiserend aan zijn foto's en we kunnen het niet helpen, maar vragen ons gewoon af waarom je door de foto's van Octavio wilt bladeren?
Misschien heeft het iets te maken met opwinding en verrassingen. Deze twee elementen spelen een grote rol in zijn werk. De foto's laten je je afvragen en ze laten je ook uitkijken naar de volgende opname. Welke kleuren worden gemengd met de Amerikaanse roze luchten? Welke verhalen kunnen die auto's en oude etablissementen geheim houden? Waarom voelt filmfotografie zo echt en suggestief in de handen van een visuele verteller? Zoveel vragen en gedachten, zoveel mogelijke antwoorden.
“I find it bit difficult to make it fit sometimes, with my job and other commitments, but it’s definitely a practice to have a camera in the car when I leave my home. Aside from music, this is something that has stuck through years and watching how my work changes with the times is something I’ll keep looking forward to seeing. For the excitement of not knowing what became of the photo until the roll gets developed. It’s a different medium in which you can gather your thoughts. Possibly an avenue from where to streamline the process of learning how to take a photograph. Film is less forgiving at times. Film slows down the process, It makes one think and learn from what it is we’re attempting to photograph.
Toch vindt Octavio het, zelfs met deze prachtige foto's onder zijn riem, soms moeilijk om alles bij elkaar te houden. De fascinatie die hij had toen hij een kind was over de magie van de negatieve film, is er nog steeds, maar soms haalt de sleur je naar beneden. Maar wat belangrijk is, is die vonk, hoe klein die ook is. Een vonk is alles wat je nodig hebt om die motor te laten draaien totdat je de volgende stop bereikt.
Toen we hem vroegen wat hem inspireert om foto's te maken, zei hij:
“A slick-looking car, the people who used photography before me, and the people that use it today. Also, collections of work that summarize thoughts are something over the top. It conveys the dedication and a better message about what we do when we take these photos.”
En dat is een goed genoeg antwoord. Hij naait al deze visuele ervaringen samen en schrijft zijn eigen verhaal. Stoffig, intrigerend en tot op zekere hoogte uitnodigend, deze vignetten zijn een verzameling herinneringen die je waarschijnlijk nergens anders kunt zien. Octavio is in staat om de sfeer van de scène vast te leggen met het gebruik van kleuren, stemming en de vage gloed van de lichten. Er is zelfs een vleugje muziek op de achtergrond als je naar zijn foto's kijkt. Zijn foto's kunnen iets in uw geheugenbank veroorzaken. Dit gevoel van nostalgie is verrassend - het is de eerste keer dat je zijn foto's ziet, maar op de een of andere manier heb je het gevoel dat het een herinnering of een lied is dat je ergens hebt gehoord.
---
Dank aan Octavio voor het gebruiken van zijn beelden in ons Magazine. Volg hem op Instagram om meer van zijn werk te zien.
No Comments