Sebastian Binder: Half-Frame en daar voorbij

Met HalbFormat als bijnaam, dachten we eerst dat fotograaf Sebastian Binder uitsluitend gericht was op het maken van halfframe beelden. Sebi liet weten dat hij ook portretten begon te maken en ook in kleur fotografeerde - een pauze van alle zwartwitte straat- en skate-actie die hij op film vastlegde.

Eerder vertelde je over het werken met digitaal totdat de Olympus Pen je teruglokte naar analoge fotografie. Wat vind je zo leuk aan het half-frame formaat?

Nou, ik heb de laatste tijd 80 frames op elke enkele rol gekregen, dus dat is erg handig. Maar het is gewoon de hele setup die ik gebruik. Het biedt alles wat ik nodig heb voor de dingen die ik doe en niets meer. Het vinkt gewoon alle vakjes voor mij aan.

Kun je wat meer vertellen over HalbFormat?

Het is eigenlijk gewoon mijn Instagram account. :) Toen ik besloot om deze feed voor mijn filmfotografie op te zetten, probeerde ik er een naam voor te verzinnen. Ik gebruik mijn echte naam al voor mijn persoonlijke/skateboarding Instagram en tot mijn verbazing was “@halbformat” (de Duitse vertaling van “half-frame”) nog steeds beschikbaar. Ik gebruik het nu ook voor mijn zines. Het is misschien niet de beste keuze geweest. Mijn vrienden maken een grapje over hoe ik nu geen ander filmformaat kan gebruiken. Als ik ooit op mediumformaat wil fotograferen, moet ik dit misschien wijzigen. Is “@mittelformat” nog beschikbaar? Haha!

Je foto's zijn clean en minimal. Waar kijk je naar als je een foto maakt?

Om eerlijk te zijn, heb ik ook een heleboel rommelige foto's. :) Maar over het algemeen zie ik meestal iets dat mijn interesse wekt. Dit kan een klein detail zijn of een persoon of de stemming die ik krijg als ik naar een straatbeeld kijk. En dan zal ik proberen mijn onderwerp of persoon te isoleren en alles wat afleidend is uit het frame te halen. Het gaat vooral om reductie en om dingen zo eenvoudig mogelijk te houden. Ik ben me gaan realiseren dat ik me beter voel om dingen eenvoudig en minimaal te houden. Gewoon het leven in het algemeen. En ik denk dat dit ook betrekking heeft op mijn fotografie. Zelfs mijn opstelling is erg beperkend. Er is gewoon het absolute minimum dat ik technisch kan veranderen, dus ik kan volledig intuïtief werken.

Je fotografeert digitaal en op film. Hoe kies je tussen de twee als je een opdracht hebt?

Voor alle betaalde klussen schiet ik voorlopig alleen digitaal, omdat het handig is en past bij het soort taken dat ik doe. Tot nu toe is film 'alleen' mijn persoonlijke werk en creatieve uitlaatklep. Het is een leuke verandering van tempo en een totaal andere mindset. Als ik taken kan uitvoeren die passen bij de analoge workflow, zou ik dat ook graag doen, maar op dit moment is het niet nodig om me te haasten of te forceren. Ik ga liever met de stroom mee en kijk waar dit ding met filmfotografie me brengt.

Wat drijft jou om te filmen?

Waar ik echt aan verslaafd raakte, is de hele workflow, van het laden van de camera tot de uiteindelijke afdruk in de donkere kamer en de praktische ervaring. Gewoon alles zelf kunnen doen. De film uit de haspel trekken en de negatieven voor het eerst zien, de geur van de chemicaliën in mijn donkere kamer en de foto zien verschijnen in het ontwikkelaarsbad. Ook de vreugde en frustratie van het vinden van de juiste belichtingstijden. De dingen accepteren en waarderen die ik niet kan beheersen of die toevallig gebeuren. Er is zoveel dat ik leuk vind aan het fotograferen op film.

Wat is je meest favoriete half-frame foto en wat is het verhaal erachter?

Er zijn een paar favoriete foto's, maar deze is een beetje speciaal omdat het met mijn eerste rolletje op mijn Olympus Pen F is gemaakt. Dit was op een echt koude, grijze en regenachtige dag in januari 2018. Ik was op weg naar huis na het registreren mijn zoon, die een paar dagen eerder werd geboren. Toen ik de metro uitstapte, keek ik snel naar de straat en was meteen gefascineerd door alle lijnen. Meestal is dit een erg drukke kruising, maar op dat moment liep er maar één persoon over de tramsporen. Dus ik nam snel deze foto en ging terug naar huis. Toen ik de film terugkreeg (ik ontwikkelde deze toen nog niet zelf) was ik zo blij dat het bleek te zijn zoals ik wilde. Het is een van de foto's waardoor ik bleef fotograferen. Het was ook de eerste die ik afdrukte toen ik onlangs mijn donkere kamer inrichtte.

Alle kleurenfoto's zijn gemaakt met Lomography Color Negative 100 film.

Sebastian vind je op instagram als @sebibinder en @halbformat. Volg hem voor meer foto's en updates over zijn projecten!

2019-09-28